در اردوگاه 17 چون آقای ابوترابی و اسرای باسابقه ، اسارت بالا ، زیاد بودند، اردوگاه حال و هوای دیگر داشت.

alt

صلیب سرخ که برای سرکشی به اسارتگاه می‌آمد، می‌گفت: یک جمهوری اسلامی کوچک اینجا تشکیل شده؛ تمام اردوگاه پر بود از حافظین قرآن و نهج‌البلاغه...

یک سرگرد بعثی در اردوگاه بود که بچه‌ها به او «شمر» می‌گفتند. او در مدت سه ماه تحت تاثیر روحیات اخلاقی مرحوم ابوترابی قرار گرفت و به حدی متحول شد که حتی نماز شب هم می‌خواند. مسئولین اردوگاه که متوجه این موضوع شدند، جای او را عوض کردند.

                                                                                                  منبع: کتاب چند قدم تا متن