عید نوروز و اسلام

عید نوروز از جنبه دینی و اسلامی

نوروز پس از اسلام از احترام خاصی برخوردار بوده و روایاتی در این مورد وجود دارد . مرحوم علامه مجلسی از امام جعفر صادق (ع) نقل می کند که فرمودند : در این روز ( نوروز ) کشتی حضرت نوح بعد از طوفان بر کوه جودی قرار گرفت .
در این روز فرشته وحی بر حضرت رسول ( ص ) نازل شد و پیام پیامبری بدو داد ( عید مبعث ) این روزی است که پیامبر اسلام ( ص ) بت های کفار قریش را در مکه شکست و روزی که حضرت ابراهیم نیز بت های کافران را شکست .
همان روزی است که حضرت رسول ( ص ) در بین ملکه و مدینه صحابه را به دور خود جمع کرد و به آنها مسأله جانشینی حضرت علی ( ع ) را بعد از خویش ابلاغ نمود ( عید غدیر ) .
باز در همین روز بود که حضرت رسول ( ص ) مولای متقیان علی ( ع ) را فرستاد به وادی جنیان که از ایشان بیعت از برای او بگیرد .
در این روز بعد از کشته شدن عثمان ، مردم با امام علی ( ع ) بیعت کردند و بدین سان خلافت به امیرالمومنین علی ( ع ) بازگشت .
امام جعفر صادق ( ع ) به یکی از صحابه خود می فرمایند : این روز را عجمان حفظ کردند و حرمت آن را رعایت کردند و شما را عریان آن را ضایع کردید و باز بدو فرمودند : در این روز غسل بکن و پاکیزه ترین و بهترین جامعه خویش را بپوش و با بهترین بوها خود را خوشبو ساز .

نوروز در روایات اسلامی

دين جهانى، با آداب و سُنن ملّى چه رفتارى دارد؟ آيا آنها را كنار مى نهد و خود به ساختن آداب و رسوم تازه مى پردازد؟ يا آنها را تأييد مى كند و در كنار خويش مى نشاند؟ و يا از ميان آنها گزينش مى كند؟

لطفا به ادامه مطلب بروید...

ادامه نوشته

مراسم محرم الحرام 1390

باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است

به مناسبت عزاي مظلوم كربلا

از شب اول محرم تا شام غريبان ارباب

از نماز مغرب و عشاء

مسجد مرحوم آقا ميرزا حسين (ره)

بسیجیان نمونه از دیدگاه امام على

. امام على‏علیه السلام - هان! بدانید كه آنچه از دنیا روى آورده بود، پشت كرد، و آنچه پشت كرده بود، روى آورد. و بندگان گزیده خدا دل بر رخت بستن دوختند، و اندكِ این جهان را، كه نپاید، به بسیارِ آن جهان، كه به سر نیاید، فروختند. برادرانِ ما كه خونشان در صفّین ریخته شد، زیان نكردند كه امروز زنده نیستند (و بِهْ كه ندیدند اینان كه مانده‏اند، كیستند) تا پیاپى ساغرِ غصّه در گلو ریزند و شرنگ تیره (چنین زندگى را) بدان بیامیزند.
به خدا سوگند، خدا را دیدار كردند و مزد آنان را به كمال پرداخت، و از پسِ آن‏كه ترسان بودند، در خانه امانشان ساكن ساخت. كجایند برادران من كه راه حق را سپردند، و با حق، رخت به خانه آخرت بردند؟ كجاست عمّار؟ كجاست پسر تیّهان؟ و كجاست ذوالشهادتین؟ و كجایند همانندانِ ایشان از برادرانشان كه با یكدیگر به مرگْ پیمان بستند و سرهاى آنان را به فاجران هدیه كردند؟
(پس دست به ریش مبارك خود گرفت و زمانى دراز گریست سپس فرمود:)

دریغا از برادرانم كه قرآن را خواندند و در حفظ آن كوشیدند؛ واجب را برپا كردند، پس از آن‏كه در آن اندیشیدند؛ سنّت را زنده كردند و بدعت را میراندند؛ به جهاد خوانده شدند و پذیرفتند؛ به پیشواى خود اعتماد كردند و درپى او رفتند.
اللّهم، إنا نشكو إلیك فقد نبینا وغیبة ولینا وشدّة الفتن بنا وتظاهر الزمان علینا.
اللّهم، فافرج ذلك عنا بفتح منك تعجله ونصر منك تعزه وسلطان حق تظهره. واجعلنا من أعوانه وأنصاره والمستشهدین بین یدیه وارزقنا رؤیته ورضاه.
وتقبل منا بأحسن قبولك یا مبدل السیئات بالحسنات یا أرحم الراحمین.

حکمت 102 از نهج البلاغه

وَ قَالَ [علیه السلام] یَأْتِى عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا یُقَرَّبُ فِیهِ إِلَّا الْمَاحِلُ وَ لَا یُظَرَّفُ فِیهِ إِلَّا الْفَاجِرُ وَ لَا یُضَعَّفُ فِیهِ إِلَّا الْمُنْصِفُ یَعُدُّونَ الصَّدَقَةَ فِیهِ غُرْماً وَ صِلَةَ الرَّحِمِ مَنّاً وَ الْعِبَادَةَ اسْتِطَالَةً عَلَى النَّاسِ فَعِنْدَ ذَلِكَ یَكُونُ السُّلْطَانُ بِمَشُورَةِ النِّسَاءِ وَ إِمَارَةِ الصِّبْیَانِ وَ تَدْبِیرِ الْخِصْیَانِ .

و درود خدا بر او ، فرمود : روزگارى بر مردم خواهد آمد كه محترم نشمارند جز سخن چین را ، و خوششان نیاید جز از بدكار هرزه ، و ناتوان نگردد جز عادل.
در آن روزگار كمك به نیازمندان خسارت ، و پیوند با خویشاوندى منّت گذارى ، و عبادت نوعى برترى طلبى بر مردم محسوب مى شود در آن روز حكومت با مشورت زنان ، و فرماندهى خردسالان و تدبیر خواجگان اداره مى گردد.